سهم ما از فردا های روشن

  زندگی ما ادم ها تشکیل شده از یک سری عادت ها 

 ما ها به همه چی عادت میکینم به بدبختی .....به خوشبختی..... به بیگاری  ...یاکار کم ...خوش گذرونی یا انزوا 

خوش بینی یا بدبینی ...حتی به خوب یا بد بودن  یا حتی به مرگ.......................

 خیلی زود خودمون رو با شرایط جدید وفق میدیم خواه این شرایط دلپذیر باشه خواه جانکاه 

  من و شما هم عادت داشتیم به ارتباط با هم توی اون وبلاگ قدیمی برای من سخت و همین طور برای شما 

اما عادت میکنیم به این هم عادت میکنیم..........

 با اینکه نمینوشتم ولی مثل تموم ادم های زنده توی این عالم مادی بودم و داشتم نفس میکشیدم .بالا و پایین میکردم و سرگرم روزمره گی های خوب و گاها بد خودم بودم 

یه جا به جایی کوچیک برام پیش اومد و کلی اتفاق های ریز و درشت دیگه 

 یه مدت توی تهران ویلون و سرگردون این  معاملات املاکی و اون املاکی بودیم چرا؟ 

 چون قرار بود یه اپارتمانی بگیریم برای مواقعی که تهران هستیم چون همسرم  مدام در حال رفت و امد بین شهرمون و تهران بود ما هم گفتیم چه کاری که هی مزاحم زندگی خواهرش و هتل باشه  بهتر یه جایی رو دست و پا کنیم که جفتمون هم راحت بشیم 

  دیگه شال و کلاه کردیم و اومدیم تهران خونه دختر عمه اتراق کردیم و شروع کردیم به گز کردن و اطلاعات گرفتن از روزنامه و نت بگیر تا همکار و دوست اشنا...... 

 چند تا هم شرط داشتیم که همش یک جا نمیگنجید به خاطر همون کیس مناسب پیش نمیومد 

 ولی همون طوری که جوینده یابنده هست یه خونه خوشگل و توی منطقه ای که میخواستیم با شرایط دلخواه پیدا کردیم که اتفاقا به قیمت خوبی هم معامله کردیم و خلاص 

 اما چون خونه 2 سال مستاجر داشته زده خونه رو کن فیکون کرده یک سری ریزه کاری داره که خوب... مشغول هستند و امیدوارم به زودی تموم بشه و ما هم اونجا رو مبله کنیم و برای مواقعی که تهران هستیم استفاده کنیم  .

 این از این 

 قبل ماه رمضون عروسی دوست مشترک من و دانیال بود که ما چند روزی درگیر اون ها بودیم ولی واقعا خوش گذشت و اون ها رو هم دست به دست هم دادیم رفتن قاطی مرغ ها 

 و خبر جالب دیگه اشتی مریم با شوهرش بود که طی قوانین سفت و سخت انجام شد و اون ها رو هم پر دادیم خونه خودشون و فعلا که با خوبی و خوشی دارن زندگی میکنند تا ببینیم چی میشه (چه شکلک های بامزه ای داره اینجا)

  دیگه دیگه

حالا باز یادم اومد میام میگم من خودمم قاطی کردم و تمرکز نوشتن ندارم  همش  دوست دارم بگیرم بچلومنتون 

واقعا دلتنگ نوشتن و شما ها بودم ها

 اسمایلی پای کوبی و بالا پایین پریدن و لزگی رقصیدن نداره اینجا ایا؟

راستی از فضای وبم خوشون میاد؟